“Dat we gezien worden is het mooiste compliment!” 

Zorg verlagen door het welzijn te vergroten. Dat is in het kort de missie van de buurtschakels Wendy Halbach en Andrea Heijenrath in Heerlen. Zij zijn letterlijk een schakel in de wijk door mensen en initiatieven met elkaar te verbinden. De afgelopen drie jaar zijn er al mooie successen behaald. “We zoeken naar de vraag achter de vraag.”

Wendy is vanaf 2018 buurtschakel, een nieuwe functie die destijds in het leven werd geroepen bij wijze van proef. Als zichtbare schakel was ze gewend contacten in de buurt te leggen, maar dit gaat nog een stap verder. “Het grote verschil is dat we niet met een zorgbril kijken” vertelt Wendy. “We zijn er niet om zorg te verlenen, maar om verbindingen te leggen en mensen net dat ene duwtje in de rug te geven dat ze nodig hebben. We zijn geen hulpverlener en we houden geen dossier bij. Wij komen binnen als zijnde buurtgenoot.” Wendy werd al gauw een bekend gezicht in diverse Heerlense wijken: Aarveld, Bekkerveld, Caumerveld, Douve Weien, de Erk en Welten.  Vorig jaar kwam collega Andrea Heijenrath er als buurtschakel bij voor de wijken Eikenderveld, Douvenrade en Heerlen-Centrum. Samen heeft het tweetal al heel wat mensen gelukkiger kunnen maken. Zo hielpen ze mee om buurtpunten op te bouwen, wierf Wendy vrijwilligers voor de buurtbus en weten ze wekelijks mensen te mobiliseren om iets in de wijk te komen doen. Andrea: “Wat je vaak ziet is dat mensen in eerste instantie wat huiverig zijn om samen te komen eten in een buurtpunt. Het helpt vaak als ik ze laat weten dat ik er ook ben. Bovendien wordt het vervoer geregeld. We proberen zoveel mogelijk drempels weg te nemen. Ons doel is om de mensen in de eerste instantie vaak letterlijk aan de hand te nemen en ze dan ook weer met vertrouwen los te kunnen laten omdat hun leven door een nieuwe structuur en een groter netwerk een nieuwe veiligheid biedt.” 

Netwerk 

Via huisbezoeken leggen de buurtschakels contact met de mensen in hun wijken. Dat kunnen ouderen zijn die kampen met een stukje eenzaamheid of rouwverwerking, maar ook jongeren met beperkingen of bijvoorbeeld een taalachterstand. “We kijken uit naar iedereen” benadrukt Wendy. “Ons netwerk is groot, maar we proberen ook het netwerk van de buurtbewoners te vergroten. Wat je dan ziet gebeuren, wanneer mensen elkaar wekelijks treffen, is dat ze naar elkaar gaan uit- en omkijken. Dat is waar we uiteindelijk naartoe willen.”  

Soms is een vraag vanuit een wijkbewoner puur praktisch en dat is ook prima. Andrea: “Zo woont er een meneer op hoge leeftijd in de wijk die zich prima redt, maar alleen moeite heeft met zijn administratie. Daar help ik bij. Maar veel vaker schuilt er achter een eenvoudige hulpvraag een andere vraag. Daar komen we tijdens zo’n gesprek achter. De regie ligt altijd bij de mensen zelf. Ze moeten niet, maar mogen!”  

Compliment 

Wendy en Andrea zijn lid van het sociale buurtteam. Ze hebben daarnaast contacten met de hulp bij het huishouden, verenigingen, gemeente, politie, huisartsen en eigenlijk iedereen in de wijk. “We worden gezien en dat is het mooiste compliment” benadrukt Wendy. “Als een zichtbare schakel of huisarts merkt dat er meer ondersteuning nodig is bij een klant, dan schakelen ze ons in. Wij zijn als buurtschakel op dat moment de interventie. Wij kunnen die tijd vrijmaken, want dit is ons werk.”  

Laatst kwam Andrea op het idee om alle zichtbare schakels van ‘haar’ wijken aan te schrijven met de vraag haar in te schakelen op het moment dat er ergens een zorgvragende partner wegvalt. Andrea: “Op dat moment stopt de zorg, maar wie kijkt er uit naar de persoon die achterblijft? Daar gaan wij nu heen.  De zichtbare schakels waren heel blij met mijn suggestie. ‘Dit is wat we nodig hebben’ zeiden ze. Want zij hebben daar simpelweg de tijd niet voor.” Manager Famke Beckers is bij het gesprek aanwezig en luistert met een grote glimlach naar de verhalen van haar buurtschakels. “Dit is hoe we het voor ogen hadden toen we met dit project startten” zegt ze tevreden. “Het sluit naadloos aan bij de Meander Benadering. De buurtschakels werken dan ook white label, ze kijken niet naar de organisatie maar naar de mens in de wijk en zijn of haar behoeften.“ De voorbeelden van succesverhalen spreken dan ook tot de verbeelding. Andrea “Laatst kwam ik bij een echtpaar uit de toneelwereld. De vrouw had grote rollen vervuld in haar leven maar kan vanwege haar ziekte niet goed praten. Ik bracht ze in contact met een seniorentoneelvereniging waar de heer nu regisseert en mevrouw de stille karakterrollen op zich neemt. Als ik zoiets weet te bereiken ga ik met een grote glimlach naar huis.”